♥ مرسانای عزیزم ♥

امروز روز ۱۳ اردیبهشت توی شهر ما جشنواره بود. جشن گل و گلاب و خلاصه هرسال کلی اینجا شلوغ میشه و دیگه یکی دو روزی کل میمندو ترافیک سنگینی می گیره . و تو چون پارسال رفته بودی امسال هم میدونستی که اونجا چجور برنامه ایه و می گفتی: مامان بریم ولی شلوغه نمیخوام شلوغ باشه . منم که چون بابایی سرکار بود حوصله رفتنو نداشتم دست آخرم دخترهمسایه اومد بالا و گفت ما رفتیم جشنواره خیلی هم خوش گذشته حالام تموم شده 😐و بعد کلی گریه ایکه کردی دلم واست سوخت و رفتیم یه دور پیاده روی سه نفره و بعدم خونه ترنمو زودم برگشتیم .البته امسال گلهای میمند تازه داره به اوجش می رسه. بابایی هم که واسه تولدت مثل سالای گذشته یک خرمن گل واست آورد دختر بهاری من .... ...

 امروز برایم تکرار آن روز فراموش نشدنی است... روزی که پلک جهان می پرید دلم گواهی می داد اتفاقی خواهد افتاد... و لحظاتی بعد  فرشته ای از آسمان فرود آمد در دامان من دنیا صدای گریه کودکی را شنید که امروز تنها بهانه برای خندیدن من است... امروز روزی است که تو به دنیا آمدی... همان روز زیبایی که خداوند مهربانم با تمام عظمتش به زمین لبخند زد و بهار را به یمن  حضورت به ما بخشید... فدای قندعسلم که تو عالم خودشه گل بار زده و فقط بفکر ماشین بازیشه با اون تراختورش ...

چقدر زود گذشت انگار همین دیروز بود که سینه خیز میرفتی و دلمان برایت غنج میرفت 💖😘🤗 با با گفتی و با گفتن اولین کلمه دل بابا رو بردی بعد ماما گفتی و من معنای دختر مونس مامان رو درک کردم . ... چهار دست و پا رفتی همه با تعجب میگفتن چه نی نی مون زرنگه چه زود حرکتو شروع کرد کم کم دستتو به پاهام می گرفتی و بلند می شدی  . چند قدم می رفتی و زمین می خوردی و دوباره آغاز می کردی . راه رفتی دویدی و از پله های قلب من بالا و بالاتر رفتی اما من در عمق چشمانت فقط عشق را می خواندم . خیلی نگذشته بود که خدا بهت یه داداش کوچولو داد. یه همبازی مهربون اما گاهی هم شیطون . کل روزو باهمین هم دوست داشتن توشه هم دعوا . و بالاخره خاطرات شاد و غمگین. ...